Konkursy Pracy Retrieverów
wg Regulaminu Prób i Konkursów Pracy Psów Myśliwskich PZŁ

§ 1
Celem konkursów jest wyselekcjonowanie najlepszych psów, mających prawdziwą pasję poszukiwania strzelonej zwierzyny, dobry temperament, charakterystyczne zaznaczanie, dobry wiatr i inicjatywę. Szkolenie powinno być uważane jedynie za niezbędne uzupełnienie tych zdolności, dające psa spokojnego na stanowisku, pojętnego i ulegle spełniającego rozkazy, podążającego w kierunku, który czasem jego przewodnik musi wskazać, jeśli pies nie mógł widzieć miejsca upadku zwierzyny.

§ 2
Konkursy odbywają się w trzech kategoriach, o różnym stopniu trudności:

A  -  Próby pracy dla młodych psów w wieku do 24 miesięcy.
        Dyplom uzyskany w tej klasie nie może być podstawą do przyznania wniosku o CPC
        oraz do wystawiania w klasie użytkowej na wystawach.

B  - Konkurs pracy podstawowy dla wszystkich grup wiekowych.

C  - Konkurs pracy poszerzony o podwyższonym stopniu trudności.

Psy startujące w konkursie poszerzonym C, w przypadku niepowodzenia
(ocena 0) w konkurencjach 10, 11, lub 12 mogą być klasyfikowane w konkursie B, uzyskując dyplom, bez określania lokaty.

§ 3
Konkursy powinny odbywać się w warunkach najbardziej zbliżonych do polowania na żywej zwierzynie. W przypadku niskiego stanu zwierzyny drobnej dopuszcza się przeprowadzenie konkursu na martwej, świeżej zwierzynie miotanej w powietrze przez pomocników. Świeża zwierzyna daje możliwość sprawdzenia prawidłowości i delikatności chwytu. W warunkach naturalnego polowania zaleca się sprawdzić zachowanie psa na stanowisku i w podchodzie. Ptactwo używane w konkursie powinno być wyrośnięte i w pełni opierzone zgodnie z sezonem polowań. Na każdym etapie konkursu obowiązkiem sędziów jest kontrolować aby zwierzyna dostarczana przez organizatorów nie była uszkodzona. Organizator powinien zapewnić taką ilość zwierzyny aby każdy pies mógł pracować na świeżej, nieuszkodzonej zwierzynie.

§ 4
Podlegający ocenie pies nie może być trzymany na smyczy a przewodnik nie może używać żadnego środka nacisku, za wyjątkiem gwizdka. Psy pracują bez obroży. Pod karą wykluczenia z konkursu nie mogą być stosowane żadne kary cielesne. Po ocenie, pomiędzy konkurencjami, wolno prowadzić psa na smyczy.

§ 5
Kolejność startu ustala się drogą losowania. Przewodnik zobowiązany jest podczas trwania konkursu do noszenia wylosowanej plakietki numerowej w miejscu widocznym dla sędziów. Psy startują w kolejności wylosowanych numerów. Wyjątkowo w celu usprawnienia przebiegu imprezy sędziowie mogą zmienić kolejność startu. W konkurencjach związanych z aportem strzelanej zwierzyny, kolejny startujący pies ma obowiązek w miejscu wyznaczonym przez sędziów obserwować przebieg konkurencji poprzednika i być w gotowości do pracy.

§ 6
Błędy eliminujące psa z konkursu:
- twardy chwyt (uszkadzający zwierzynę),
- skomlenie lub szczekanie na stanowisku*,
- ruszanie ze stanowiska bez rozkazu (więcej niż raz w tej samej konkurencji),
- gonienie zdrowej zwierzyny,
- brak posłuszeństwa,
- odmowa wejścia do wody,
- bojaźliwość na odgłos wystrzału,
- agresja w stosunku do ludzi, oraz do innych psów,
- nie odnalezienie aportu, gdy miotana jest martwa zwierzyna.

*  Pod pojęciem stanowisko rozumie się miejsce wyznaczone przez sędziów do rozpoczęcia, lub odbycia konkurencji.

§ 7
Duże błędy powodujące obniżenie oceny:  
- jednokrotne opuszczenie stanowiska bez rozkazu i natychmiastowy powrót,
- nie odnalezienie zwierzyny w warunkach naturalnego polowania,
- brak spokoju przy nodze,
- praca niestylowa i mało skuteczna,
- brak obserwacji,
- hałaśliwe prowadzenie psa,
- brak współpracy z przewodnikiem,
- zamiana zwierzyny przy aportowaniu.

§ 8
Charakterystyczne dla stylowego retrievera zalety, które powinny być premiowane:
- spokój na stanowisku,
- naturalna umiejętność odszukiwania aportu,
- dobry  wiatr,
- inicjatywa i wytrwałość,
- aport do ręki najkrótszą możliwie drogą,
- bezbłędne posłuszeństwo,
- zdolność zapamiętywania miejsc upadku zwierzyny ? marking.

A  - próby pracy - dla młodych psów do 24 miesięcy

WSKAZÓWKI DO OCENY

Konkurencje: 1. Chodzenie bez smyczy, 2. Przychodzenie do nogi, 3. Pozostawanie na miejscu - odbywają się łącznie a ocena jest cząstkową. Mają na celu wykazanie żądanych od retrievera cech opanowania, spokoju i uległości wobec przewodnika.

1. Chodzenie bez smyczy
Pies ma podążać przy nodze przewodnika nie wysuwając się przed niego, ani nie pozostając w tyle, oddając wiernie trasę przewodnika. Po zatrzymaniu się przewodnika pies nadal pozostaje pod komendą, przy nodze, stojąc lub siadając. Sędziowie określają w trakcie próby trasę przewodnika z psem. Zaleca się sprawdzenie zachowania psa przy zwrocie przewodnika o 180 stopni w lewo i w prawo.

Na najwyższą ocenę zasługuje pies, który wiernie podąża za przewodnikiem, trzymując się cały czas przy jego nodze.

2. Przychodzenie do nogi
Pies biega luzem, zwolniony z komendy. Na znak sędziów należy przywołać psa sygnałem,  według uznania przewodnika (ręka, głos, gwizdek). Premiować należy psy, które po jednorazowym sygnale natychmiast przybiegają do przewodnika i oczekują na dalsze komendy. Pies, którego przewodnik nie jest w stanie przywołać w czasie 5 minut otrzymuje ocenę "0".

3. Pozostawanie na miejscu - ze strzałem
Pies odłożony (siad, waruj). Przewodnik oddala się na minimum 30 metrów. Pomocnik strzela a pies ma spokojnie czekać na powrót przewodnika. Przy tej próbie psy lękliwie reagujące na strzał są wykluczane z dalszego udziału z wpisem tego faktu do karty oceny . Pies ruszający ze stanowiska po strzale ale pozostający na następny sygnał przewodnika nie może otrzymać oceny wyższej, niż "2".

4. Aport z lądu
Do konkurencji mogą przystępować psy w grupach lub indywidualnie (wg uznania sędziów). Psy pozostają na stanowiskach luzem przy przewodnikach, w miejscach wyznaczonych  przez sędziów zachowując spokój. Próba może się odbywać również podczas podchodu gdzie pies musi prawidłowo iść przy nodze.  Pies powinien widzieć miejsce upadku strzelanej zwierzyny. Jeśli konkurencja odbywa się z użyciem martwej zwierzyny należy ją rzucić na odległość ok. 30 metrów od psa. Jednocześnie pomocnik strzela w powietrze z dubeltówki. Wysłanie psa po aport następuje na wyraźny rozkaz przewodnika, po wyznaczeniu przez sędziów. Pies ma w jak najkrótszym czasie odnaleźć zwierzynę, bez wahania ją podjąć i najbliższą drogą przynieść do przewodnika.  Poprawienie chwytu aportu nie jest błędem, o ile pies podejmie zwierzynę z powrotem bez zachęty przewodnika. Oddawanie aportu następuje w dowolnej pozycji po wcześniejszej deklaracji przewodnika. Obowiązkiem sędziów przed rozpoczęciem konkurencji jest zapytać przewodnika o sposób oddawania aportu.  Psu nie wolno rzucić zwierzyny przed przewodnikiem. Bez względu na konkurencję w jakiej to następuje pies oddający prawidłowo aport w pozycji stojącej może otrzymać maksymalną ocenę "3". Ocenę "4" otrzymuje pies, który szybko znajdzie aport, bez wahania go podejmuje i najkrótszą drogą wraca do przewodnika siadając samorzutnie i czekając na odbiór zwierzyny. Pies rzucający aport przed przewodnikiem nie może otrzymać oceny wyższej, niż "2".  Czas trwania konkurencji podlega uznaniu sędziów. Konkurencji nie zalicza pies, który nie znajdzie strzelonej zwierzyny a kolejny startujący pies ją przyniesie, lub zostanie podniesiona przez sędziów.  Jeśli oba psy nie podniosą zwierzyny, a znajdą ją sędziowie, psy te otrzymują ocenę "0". Drugi startujący pies który przyniesie aport podlega regulaminowej ocenie. Konkurencję powtarza się, jeśli sędziowie uznają, że zwierzyna wyciekła na znaczną odległość uniemożliwiającą jej odnalezienie. 

5. Aport z otwartej wody
Konkurencja odbywa się przy otwartym lustrze wody. Jak poprzednio może oczekiwać kilka psów. Kaczka zostaje wyrzucona przez pomocnika maksymalnie daleko na otwartą wodę, tak aby pies to widział. Jednocześnie następuje strzał. Pies ma zachować spokój. Wyznaczony przez sędziów rusza na komendę przewodnika po aport. Wypuszczenie aportu na brzegu bez względu na to, czy pies go zaraz podejmie i dalej prawidłowo przyniesie do przewodnika  powoduje otrzymanie oceny nie wyższej, niż "1". Jeśli pies otrząsa się z wody nie wypuszczając aportu z kufy ocena nie może być wyższa niż "3". Przewodnik powinien być oddalony kilka metrów od brzegu. Sposób  oddawania aportu, jak w poprzednim punkcie. W tej konkurencji dopuszcza się użycie zwierzyny "zimnej" lecz zdecydowanie unoszącej się na wodzie i w pełni opierzonej.

6. Aport z szuwarów
Konkurencję przeprowadza się w pasie szuwarów na tyle szerokim, aby pies mógł się wykazać inicjatywą w szukaniu ale na tyle płytkim, aby pies nie musiał pływać. Konkurencja w miarę możliwości powinna odbywać się pod wiatr. Miejsca pracy poszczególnych psów powinny być oddalone od siebie o około 10 metrów. Kaczka jest rzucana przez pomocnika i jednocześnie następuje strzał. Pies obserwując całą akcję rusza po aport na rozkaz przewodnika.  Psa wolno zachęcać i  kierować nim, samemu pozostając na stanowisku. Jeśli pies wyjdzie z szuwarów bez kaczki do przewodnika, może być wysłany ponownie. Każde następne wysłanie obniża ocenę o 1 punkt. Sposób oddawania aportu i jego ocena według zasad opisanych w poprzednim punkcie. Konkurencji nie zalicza pies, który nie znajdzie zwierzyny w czasie dłuższym jak 15 minut.. Zaleca się przeprowadzenie tej konkurencji przed aportem z otwartej wody, gdzie dopuszcza się stosowanie tej samej kaczki.

7. Włóczka ptaka
Pod włóczkę wybiera się teren z niską roślinnością, np. łąkę. Nie wolno robić włóczki na podorywce. Włóczkę ciągnie się z wiatrem na odcinku ok. 150 metrów, wykonując dwa załamania pod kątem rozwartym. Odstęp pomiędzy poszczególnymi włóczkami powinien wynosić ok. 100 metrów. Do włóczki należy użyć w pełni wyrośniętego i opierzonego, świeżego bażanta lub kuropatwy. Początek włóczki zaznacza się wyrwanymi piórami ptaka. Powinnością osoby kładącej włóczkę jest pozostawić zwierzynę (bez sznurka służącego do ciągnięcia)  i oddalić się w miejsce, gdzie pies nie może jej zobaczyć, ani zwietrzyć. Pies nie może widzieć zakładania włóczki. Przewodnik na sygnał sędziów podprowadza psa na otoku na początek włóczki i zaznajamia go z odwiatrem włóczki. Wolno mu prowadzić psa przez pierwsze dwadzieścia metrów pozostawionego śladu. Następnie spuszczając psa z otoku ma prawo do jednorazowego wydania rozkazu do szukania i jednego rozkazu do przyniesienia zwierzyny. Każdy następny rozkaz obniża ocenę o 1 stopień. Pies powinien wypracować włóczkę zasadniczo dolnym wiatrem, przy czym może iść obok śladu nawet w odległości paru metrów. Znalezioną zwierzynę podjąć, wrócić z nią najkrótszą drogą do oczekującego na stanowisku przewodnika i oddać ją poprawnie.

Krótkie zgubienie tropu z samodzielnym odszukaniem go nie stanowi błędu. Jeśli pies nie trzyma się ścieżki włóczki lecz posługując się górnym wiatrem szybko ją odszuka, prawidłowo przyniesie i poprawnie odda przewodnikowi nie może otrzymać oceny wyższej niż "2".

Jeśli za pierwszym razem pies nie znajdzie, lub nie przyniesie ptaka, wolno mu powtórzyć pracę. Na regionalnym konkursie dwa razy , a na krajowym i międzynarodowym jeden raz. Przy powtarzaniu włóczki nawet, jeśli pies wykona zadanie bezbłędnie, nie może otrzymać oceny wyższej niż "2" przy jednym powtórzeniu, a przy drugim powtórzeniu "1".

Retriever, który znajdzie zwierzynę w wyniku swobodnego szukania mimo poprawnego jej przyniesienia i oddania, nie może otrzymać oceny wyższej niż "1". Na wykonanie tej konkurencji przeznacza się maksymalnie 12 minut.

8. Włóczka królika 
Do konkurencji tej używa się dzikich królików lub królików domowych zbliżonych wielkością i barwą do dzikich. Dla każdego psa należy przeznaczyć oddzielne zwierzę. Konkurencję przeprowadza się na polu lub w lesie. Długość włóczki ok.150 metrów.

Na jej wykonanie przeznacza się 12 minut. Pozostałe zasady i objaśnienia jak w konkurencji "włóczka ptaka".

9. Marking
Marking, czyli zdolność zapamiętywania miejsc upadku strzelonego ptactwa, to cecha charakterystyczna retrieverów.  Retriever powinien po skończonym pędzeniu pamiętać gdzie spadły trzy sztuki ptactwa. Konkurencję przeprowadza się w uprawie na tyle wysokiej, żeby pies nie widział leżącej zwierzyny. Poszczególne stanowiska muszą być oddalone od siebie ok.50 m. Pies przy nodze. Pomocnik w odległości ok. 15 m od stanowiska rzuca trzy sztuki ptactwa w promieniu 180 stopni, co najmniej piętnaście metrów od siebie. Przewodnik lub pomocnik każdorazowo oddaje strzał. Po każdy aport pies jest wysyłany osobno. Przewodnik wysyłając psa może wskazać kierunek. Kolejność przynoszonych ptaków nie ma znaczenia. Pies, który szybko i bezbłędnie przynosi 3 sztuki ptactwa i nie wymagał kierowania przez przewodnika otrzymuje ocenę "4". Przy ocenie markingu należy premiować następujące cechy pracy psa; zapamiętanie miejsca upadku zwierzyny, szybkie jej odnalezienie, prawidłowy aport najkrótszą drogą. Każde odstępstwo (błąd) od powyższego powoduje obniżenie oceny o 1 punkt, zgodnie z popełnionymi dużymi błędami (§ 7). Konkurencji nie zalicza pies, który przyniesie mniej niż trzy ptaki, szuka w innym kierunku niż ten gdzie spadły lub nie wykona całej pracy w ciągu 15 minut.

10. Odszukiwanie zagubionej zwierzyny
Konkurencja odbywa się z wiatrem. W miejscu widocznym dla przewodnika (nie dla psa), umieszczona zostaje jedna sztuka strzelonej, "zimnej" zwierzyny (pióro lub turzyca) ok. 50 metrów od stanowiska. Przewodnik przyprowadza psa na stanowisko wyznaczone przez sędziów i wysyła po aport, kierując go sygnałami wcześniej opisanymi sędziom. Dopuszcza się dwukrotne wysłanie psa po aport bez obniżenia oceny. Na najwyższą notę zasługuje pies, który natychmiast dokładnie odpowiada na sygnały przewodnika respektując nadane mu kierunki, znajdujący martwą zwierzynę w czasie krótszym niż 6 minut. 

Każda minuta opóźnienia powoduje obniżenie oceny o 1 punkt. Pies nie znajdujący zwierzyny w ciągu 10 minut otrzymuje ocenę 0.

11. Bobrowanie za żywą kaczką
Pies z dużą pasją i ochotą powinien bobrować w trzcinach za żywą kaczką z przyciętymi lotkami wpuszczoną przed rozpoczęciem konkurencji tak, by pies tego nie widział. Miejsce wypuszczenia kaczki winno być zaznaczone zestrzałem z piór. Jednorazowe wyjście z trzcin na krótko w celu nawiązania kontaktu z przewodnikiem nie jest błędem. Przewodnikowi wolno zachęcać psa do dalszej pracy. Pies nie musi znaleźć kaczki. Decyzji sędziów podlega określenie czasu trwania tej konkurencji.

12. Aport lisa z ogrodzenia
Do konkurencji jest używany lis przeciętnej wagi tj. ok. 3 - 6 kg. Konkurencja odbywa się w lesie. Lis bezpośrednio przed konkurencją jest wleczony na odległość ok. 30 metrów do czworoboku z żerdzi i umieszczany wewnątrz. Czworobok o wymiarach 3 x 3 metry i wysokości 60 centymetrów musi być na tyle szczelny, aby pies nie mógł go pokonać nie skacząc. Przewodnik doprowadza psa na początek włóczki wydając tylko jeden rozkaz do szukania i aportu, samemu pozostając na stanowisku.

Przewodnikowi wolno bez utraty punktów założyć psa jeszcze raz na "włóczkę".

Nie uważa się za błąd jeśli pies po wyskoku z ogrodzenia, lądując wypuści lisa z kufy i natychmiast go podejmie. Pies, który potrzebuje w tej konkurencji dodatkowych komend od przewodnika, nie może otrzymać oceny wyższej niż 2.